4- برخی اختلالات رایج در بینایی کودکان

معاینه جامع چشم کودکان می تواند بسیاری از بیماری های چشمی را تشخیص داده و راهکارهایی برای درمان مؤثر ارائه دهد.

• کودک شما ممکن است نزدیک بین (نزدیک بینی)، دوربینی (دوربینی) یا آستیگماتیسم باشد. این مهم است که کودکانی که نیاز به عینک دارند در سنین جوانی تمام وقت از عینک استفاده کنند تا بینایی خوب در هر چشم و دید سه بعدی ایجاد شود.

– آمبلیوپی یا تنبلی چشم: تنبلی چشم حالتی است که بینایی در یک چشم کاهش می یابد و باعث ضعیف تر شدن آن از چشم دیگر می شود. تنبلی چشم زمانی که بین دو چشم تفاوت وجود دارد و یک چشم غالب می شود، بوجود می آید. از دیگر دلایل تنبلی چشم استرابیسم یا انحراف چشم ها است. اگر چشمی به داخل یا بیرون منحرف شود، دید مستقیم ایجاد نشده و باعث ضعیف تر شدن چشم می شود. به ندرت، آب مروارید یا افتادگی شدید پلک می تواند باعث تنبلی نیز شود. درمان اصلی این بیماری، چسباندن چشم قوی‌تر و غالب‌تر است تا به چشم ضعیف‌تر فرصتی برای دستیابی به بینایی بهتر داده شود. قطره‌های گشادکننده نیز می‌توانند در برخی موارد برای تاری دید در چشم بهتر استفاده شوند.

– استرابیسم یا چشم‌های نامرتب: چشم‌ها می‌توانند از هم انحراف قرینه ای (ازوتروپی)، بیرون افتادگی (اکزوتروپی)، یا بالاتر یا پایین‌تر از دیگری (هیپرتروپی یا هیپوتروپی) باشند. برای انواع خاصی از این بیماری، عینک برای صاف کردن چشم کودک و اصلاح دید کافی است، در غیر این صورت جراحی ماهیچه چشم مورد نیاز است.

– ناهنجاری های چشمی: به ندرت، کودکان ممکن است به آب مروارید، مشکلات شبکیه یا عصب بینایی نیز مبتلا شوند که می تواند بینایی آنها را کاهش دهد.